Nieuwsbericht
Ruimen van graven Diepenveense nonnen stuit op onbegrip
14-9-2019 - Ze liggen al jaren op begraafplaats Tjoenerhof in de Diepenveense bossen. De nonnen van de Congregatie van De Kleine Zusters van de H. Joseph. Bij leven al graag geziene inwoners van het dorp, waar ze de oude dag doorbrachten in bejaardentehuis Sparrenheuvel. Traditioneel gekleed, met hoofddoek, waren de zusters een opvallende verschijning in het dorp. Op Sparrenheuvel hielpen ze zolang ging mee in de verzorging, huishouding en keuken.
Na overlijden waart de geest van de nonnen nog rond in Diepenveen, waar ze zij-aan-zij begraven liggen op de bosrijke natuurbegraafplaats Tjoenerhof. Een stuk of twintig identieke grafstenen bij elkaar, met namen van bijvoorbeeld Zr. (Zuster) Felicita, Zr. Hugolinda, Zr. Corsini of Zr. Silvana. Twee nonnen per graf, bijna veertig zusters, begraven tussen midden jaren zeventig en medio jaren negentig.
Maar voor hoe lang nog? Ruiming van de graven dreigt binnenkort, blijkt uit plastic bordjes die begraafplaatsbeheerder Yarden in de bodem drukte bij elk graf: ‘Grafrechten vervallen!!’ Nabestaanden worden verzocht contact op te nemen met de administratie.
Geldkwestie
Een geldkwestie, er moet betaald worden voor het verlengen van het recht, verzucht Arie Koldeweij. Het bestuurslid van de Historische Vereniging Dorp Diepenveen e.o., trekt zich het lot aan van de nonnen. Hij ziet ze nog door het dorp gaan, als onderdeel van het straatbeeld, alhoewel hij zelf geen contact met ze had. De graven zijn een tastbare herinnering aan de nonnen.
De dreigende ruiming viel ook Lamberthe de Jong op en valt haar zwaar. ,,De graven zijn eigenlijk cultuur-historisch erfgoed voor het dorp’’, zegt de Diepenveense, die bekendheid geniet door historische publicaties. ,,De nonnen hebben zelfs een eigen stukje op deze begraafplaats. Met identieke grafstenen. Dat alleen valt op, los van de betekenis van de nonnen voor het dorp en emotie die de graven in zich hebben. Je zou deze typische graven bij elkaar als monument kunnen zien. Het mag niet verloren gaan.’’
Dat dreigt dus wel. De bordjes staan er al sinds mei. Kennelijk heeft zich sindsdien niemand gemeld van de nabestaanden of misschien wel congregatie. Op één graf na; daar was het bordje ineens weg, zag Koldeweij.
Klinisch
Yarden zal volgens de twee Diepenveners vast in haar recht staan. Zo gaat dat als de grafrechten verlopen en niet worden verlengd. Maar een beetje klinisch vinden het ze zeker in dit geval wel, alhoewel ze geen contact hebben gehad met Yarden. ‘Moet een beheerder in deze situatie niet meer energie steken om nabestaanden te traceren of gewoon ruimhartig de graven in standhouden‘, merken de twee op. Op de begraafplaats is nog genoeg ruimte, dat kan geen reden zijn te ruimen, stelt De Jong. Zij denkt dat Yarden de graven graag wil weer verkopen en zo geld in het laatje krijgt. Onderhoud kan het punt niet zijn, zegt ze wijzend op de begroeiing van de graven met klimop. ,,Dat kost niets.”
De hoop van de twee is dat publiciteit reacties van nabestaanden oproept, Yarden de graven in stand houdt of Diepenveners opstaan die bijdragen. Kolderweij: ,,We mogen niet laten gebeuren dat de graven verdwijnen.‘’
Gemeente wil overleg
Yarden kon vrijdag inhoudelijk nog niet nader reageren op vragen van deze krant. De begraafplaats is van de gemeente Deventer. ,,We snappen dat dit gevoelig ligt‘’, reageert woordvoerder Maarten-Jan Stuurman. ,,Wij zijn niet direct partij, want dit gaat de beheerder aan.‘’ Toch wil de gemeente kijken wat ze kan doen. Volgende week overleg de gemeente en neemt contact op met Yarden, aldus Stuurman.
De congregatie van De Kleine Zusters van H. Joseph heeft in Heerlen onder die naam een verzorgingstehuis. Alleen een receptionist kon vrijdag reageren, maar bij die persoon was niets over de situatie rond de Diepenveense graven bekend.
De nonnen kwamen in de jaren zeventig in Diepenveen vanuit Zuid-Limburg. Omdat nonnen op leeftijd raakten en zorg nodig hadden, konden zij niet meer samenleven in de congregatie. Zij werden verspreid over meerdere (eigen) bejaardenhuizen in het land. De nonnen in Diepenveen hadden roots in Salland, Twente en de Achterhoek en zaten zo dichter bij de familie. Aanvankelijk woonden ze in Diepenveen samen in het (gesloopte) landhuis Jachtrust en gingen over naar Sparrenheuvel, toen dat werd gebouwd. Dat werd een combinatie waar nonnen woonden (met eigen kapel) en ‘gewone’ inwoners. De laatste nonnen keerden in 1999 terug naar het moederhuis in Heerlen. Sparrenheuvel bestaat nog steeds als woonzorgcentrum in het dorp.
bron: www.stentor.nl
Na overlijden waart de geest van de nonnen nog rond in Diepenveen, waar ze zij-aan-zij begraven liggen op de bosrijke natuurbegraafplaats Tjoenerhof. Een stuk of twintig identieke grafstenen bij elkaar, met namen van bijvoorbeeld Zr. (Zuster) Felicita, Zr. Hugolinda, Zr. Corsini of Zr. Silvana. Twee nonnen per graf, bijna veertig zusters, begraven tussen midden jaren zeventig en medio jaren negentig.
Maar voor hoe lang nog? Ruiming van de graven dreigt binnenkort, blijkt uit plastic bordjes die begraafplaatsbeheerder Yarden in de bodem drukte bij elk graf: ‘Grafrechten vervallen!!’ Nabestaanden worden verzocht contact op te nemen met de administratie.
Geldkwestie
Een geldkwestie, er moet betaald worden voor het verlengen van het recht, verzucht Arie Koldeweij. Het bestuurslid van de Historische Vereniging Dorp Diepenveen e.o., trekt zich het lot aan van de nonnen. Hij ziet ze nog door het dorp gaan, als onderdeel van het straatbeeld, alhoewel hij zelf geen contact met ze had. De graven zijn een tastbare herinnering aan de nonnen.
De dreigende ruiming viel ook Lamberthe de Jong op en valt haar zwaar. ,,De graven zijn eigenlijk cultuur-historisch erfgoed voor het dorp’’, zegt de Diepenveense, die bekendheid geniet door historische publicaties. ,,De nonnen hebben zelfs een eigen stukje op deze begraafplaats. Met identieke grafstenen. Dat alleen valt op, los van de betekenis van de nonnen voor het dorp en emotie die de graven in zich hebben. Je zou deze typische graven bij elkaar als monument kunnen zien. Het mag niet verloren gaan.’’
Dat dreigt dus wel. De bordjes staan er al sinds mei. Kennelijk heeft zich sindsdien niemand gemeld van de nabestaanden of misschien wel congregatie. Op één graf na; daar was het bordje ineens weg, zag Koldeweij.
Klinisch
Yarden zal volgens de twee Diepenveners vast in haar recht staan. Zo gaat dat als de grafrechten verlopen en niet worden verlengd. Maar een beetje klinisch vinden het ze zeker in dit geval wel, alhoewel ze geen contact hebben gehad met Yarden. ‘Moet een beheerder in deze situatie niet meer energie steken om nabestaanden te traceren of gewoon ruimhartig de graven in standhouden‘, merken de twee op. Op de begraafplaats is nog genoeg ruimte, dat kan geen reden zijn te ruimen, stelt De Jong. Zij denkt dat Yarden de graven graag wil weer verkopen en zo geld in het laatje krijgt. Onderhoud kan het punt niet zijn, zegt ze wijzend op de begroeiing van de graven met klimop. ,,Dat kost niets.”
De hoop van de twee is dat publiciteit reacties van nabestaanden oproept, Yarden de graven in stand houdt of Diepenveners opstaan die bijdragen. Kolderweij: ,,We mogen niet laten gebeuren dat de graven verdwijnen.‘’
Gemeente wil overleg
Yarden kon vrijdag inhoudelijk nog niet nader reageren op vragen van deze krant. De begraafplaats is van de gemeente Deventer. ,,We snappen dat dit gevoelig ligt‘’, reageert woordvoerder Maarten-Jan Stuurman. ,,Wij zijn niet direct partij, want dit gaat de beheerder aan.‘’ Toch wil de gemeente kijken wat ze kan doen. Volgende week overleg de gemeente en neemt contact op met Yarden, aldus Stuurman.
De congregatie van De Kleine Zusters van H. Joseph heeft in Heerlen onder die naam een verzorgingstehuis. Alleen een receptionist kon vrijdag reageren, maar bij die persoon was niets over de situatie rond de Diepenveense graven bekend.
De nonnen kwamen in de jaren zeventig in Diepenveen vanuit Zuid-Limburg. Omdat nonnen op leeftijd raakten en zorg nodig hadden, konden zij niet meer samenleven in de congregatie. Zij werden verspreid over meerdere (eigen) bejaardenhuizen in het land. De nonnen in Diepenveen hadden roots in Salland, Twente en de Achterhoek en zaten zo dichter bij de familie. Aanvankelijk woonden ze in Diepenveen samen in het (gesloopte) landhuis Jachtrust en gingen over naar Sparrenheuvel, toen dat werd gebouwd. Dat werd een combinatie waar nonnen woonden (met eigen kapel) en ‘gewone’ inwoners. De laatste nonnen keerden in 1999 terug naar het moederhuis in Heerlen. Sparrenheuvel bestaat nog steeds als woonzorgcentrum in het dorp.
bron: www.stentor.nl